Po miesiącu spędzonym w Muzeum Narodowym w Warszawie, Biblia Gutenberga wróciła do domu, do Pelplina.
Mirosław Nizio, wraz z całą diecezją i muzeum sztuki sakralnej, przywitał biblię w ramach konferencji naukowej.
Jak zintegrować jedną z najcenniejszych ksiąg świata z przestrzenią wystawową, jednocześnie opowiadając historię kontekstu historycznego i kulturowego miejsca, w którym znajduje się muzeum?
Jakie rozwiązania projektowe pozwolą wyróżnić ten unikatowy eksponat, jednocześnie nadając należyte znaczenie i kontekst innym wybitnym dziełom sztuki sakralnej, które stanowią integralną część kolekcji muzeum diecezjalnego?
Odpowiedzi na te pytania są kluczowe w procesie projektowania nowej stałej wystawy Muzeum Biblii Gutenberga i sztuki sakralnej w Pelplinie. Celem wystawy jest nie tylko eksponowanie samego dzieła, ale także stworzenie przestrzeni, która umożliwi odwiedzającym głębokie zrozumienie nie tylko samej Biblii Gutenberga jako ikony historii druku, ale również szerszego kontekstu kulturowego, religijnego i społecznego, w którym powstała.
Ważnym aspektem tego projektu jest wkomponowanie wystawy w kontekst Pelplina – miejsca o bogatej tradycji religijnej i historycznej, które stanowi naturalne tło dla tej unikalnej kolekcji.
Z jednej strony chcemy, aby Biblia Gutenberga była centralnym punktem wystawy, wyróżniając się w sposób, który podkreśli jej wartość nie tylko jako artefaktu, ale również jako symbolu przemian społecznych i kulturowych, jakie miały miejsce w epoce wczesnego renesansu.
Z drugiej strony, zależy nam na tym, by inne eksponaty, szczególnie dzieła sztuki sakralnej, były traktowane z równą uwagą, podkreślając ich znaczenie w kontekście duchowym oraz artystycznym.